Dit is een persoonlijke website. Een website over mijzelf dus. Zie het als een Facebookprofiel, een Instagram-wall of een CU2-pagina (Wat is CU2 ook al weer?).
Ik wilde een persoonlijke website maken omdat dat ten eerste een beetje nostalgisch is. Nostalgie zoals dit, en zoals deze.
Waar in het de begindagen van het web een persoonlijke website best een technisch hoogstandje was, was het toch vrij normaal om zelf een pagina te maken. Je regelt hosting (soms gratis, met advertenties) en een domeinnaam (ook soms gratis, wie herinnert zich .tk nog?). En dan ga je met HTML aan de slag. En als je echt in een fancy bui was stopte er je nog css bij ook.
Natuurlijk zijn we een stuk verder gekomen dan destijds. De ruim twinting jaar internet die ik bewust heb meegemaakt heeft allerlei mooie veranderingen gebracht. Maar, zoals bij elke ontwikkeling, zijn er ook dingen helemaal of ten dele verdwenen. En dan is het aan mensen zoals ik om daar af en toe over te praten, en te verzuchten dat vroeger alles beter was.
Persoonlijke plekjes op het internet zijn tegenwoordig bijna altijd verbonden aan grote technologiebedrijven. Een Instagram-pagina of Facebook-profiel, een Wordpress-blog, Pinboards … en meer ‘diensten’ waarbij jij niet de klant maar het product bent. Kan het niet anders meer? Ik denk van wel. Daarom heb ik deze website gebouwd.
Ik werd geënspireerd door deze blogpost van Laura Kalbag: It’s time to get personal.