De meeste mensen weten alleen maar van Van Gogh dat hij een beetje gek was, dat hij zijn oor heeft afgesneden,en dat hij opmerkelijke schilderijen gemaakt heeft waar kapitalen voor betaald worden. Maar als dat alles is wat je van hem weet, doe je hem toch wel groot onrecht...

een kaart van etten, gemaakt
door Vincent
« vergroot »

Als Vincent schilderde wilde hij niet alleen de wereld om hem heen laten zien in zijn werk (objectief), vooral later wilde hij ons door zijn schilderijen ook deelgenoot maken van zijn gevoelens (subjectief). Vincent gebruikte bij het schilderen zijn ogen, handen en ... zijn hart.

Als schilder is hij zo'n 10 jaar actief geweest, en in die tijd maakte hij 900 schilderijen en nog veel meer tekeningen. Hij was letterlijk helemaal gek van zijn werk, dat zie je aan zijn schilderijen, dat lees je uit zijn brieven. Hij nam alle technieken en stijlen die hij tegenkwam in zich op en experimenteerde daarmee net zo lang tot hij aan zijn eigen beroemde manier van werken kwam. In het begin van zijn carriere, waar het hier in deze site over gaat, wordt hij geinspireerd door Hans Holbein, een Duits schilder uit de vroege renaissance en het romantisch realisme van Millet, die hij beschouwde als zijn artistieke vader. Later kwam hij onder invloed van het impressionisme, het pointillisme, Gauguin, en de Japanse houtsnedes die in die tijd enorm in de mode waren. Je ziet al deze invloeden terug in zijn werk. Daarom kun je Vincent zelf maar moeilijk vangen in een stroming. Toch is zijn werk zeer herkenbaar: felle kleuren, dikke omtrekken, en zware verftoetsen en vegen, zoals duidelijk te zien is in dit voorbeeld.

Vincent was autodidact. Hij leerde zichzelf met vallen en opstaan schilderen en tekenen door heel goed naar zijn onderwerpen te kijken die hij met liefde en eerbied verbeeldde. Vincent bracht 6 maanden door in Etten, waar zijn pa dominee was. Daar heeft hij veel tekeningen gemaakt van het landschap en de mensen daar, ook gebruikte hij tekenvoorbeelden: een soort tekencursussen waarbij je oude gravures zo goed mogelijk moest natekenen. Als hij later naar Den Haag gaat begint hij echt te schilderen, eerst in grijzen en aardkleuren, later in Frankrijk onder invloed van het heldere licht daar, in zijn bekende stijl met die prachtige felle kleuren. Tijdens zijn leven wordt zijn talent niet erkend. Pas na zijn dood krijgt hij de waardering die hij verdient.